Superbelegger Warren Buffett nam ruim twee jaar geleden een flinke positie in IBM in. Hendrik Oude Nijhuis legt uit waarom dat zo lucratief is.

Een paar weken geleden stelde ik dat er een cruciaal verschil bestaat tussen de intrinsieke waarde enerzijds en beurswaarde anderzijds. Voor wie belegt in aandelen is het cruciaal beide zaken goed uit elkaar te houden.

De intrinsieke waarde van een bedrijf – zelf altijd een schatting overigens – wordt berekend door als het ware de huidige waarde van alle toekomstige winsten bij elkaar op te tellen. De beurswaarde, zeker op de wat kortere termijn, wordt vooral door sentiment gedreven.

Inkoop eigen aandelen

Wat voor individuele beleggers geldt, geldt voor bedrijven eveneens: de inkoop van (eigen) aandelen is enkel interessant wanneer de beurswaarde zich onder de intrinsieke waarde bevindt. Hoe groter dat verschil, hoe aantrekkelijker aankoop is.

Inkoop van eigen aandelen tegen koersen die onder de intrinsieke waarde liggen zorgt voor een stijgende intrinsieke waarde van de resterende aandelen. Hoe lager de koersen waartegen eigen aandelen worden ingekocht, hoe hoger de intrinsieke waarde van de resterende aandelen oploopt. En hoe hoger de beurskoers zelf uiteindelijk zal stijgen.

IBM als voorbeeld

Eind 2011 werd bekend dat Warren Buffett een flinke positie in IBM had ingenomen. Buffett rekende toen voor dat hij uiteindelijk veel beter af zou zijn wanneer IBM's beurskoers aanvankelijk niet zou stijgen.

Wanneer de gemiddelde koers van IBM de komende vijf jaar 200 dollar zou bedragen, zo rekende Buffett destijds voor, dan zou IBM voor een bedrag van 50 miljard dollar precies 250 miljoen eigen aandelen kunnen inkopen. Het aantal uitstaande aandelen zou daardoor dan dalen van 1,16 miljard (waarvan 5,5 procent in handen van Buffett) tot 910 miljoen. Buffetts belang zou daardoor - zonder dat hij zelf nog een cent extra in IBM investeerde - zijn gegroeid tot 7 procent.

Zou de gemiddelde koers van IBM de komende vijf jaar 300 dollar bedragen dan zouden slechts 167 miljoen eigen aandelen ingekocht kunnen worden. In dat geval zou het aantal uitstaande aandelen dalen tot 990 miljoen en Buffetts belang uitkomen op 6,5 procent, oftewel 0,5 procent minder vergeleken met het scenario van een stagnerende beurskoers.

Ga er nu eens vanuit, zo rekende Buffett voor, dat IBM over vijf jaar een jaarwinst zou behalen van 20 miljard dollar. Buffetts aandeel daarin zou dan 100 miljoen dollar (0,5 procent van 20 miljard dollar) groter zijn in het scenario van een stagnerende beurskoers vergeleken met het scenario van een gestegen beurskoers. Geen wonder dan ook dat Buffett destijds stelde dat hij een koersstijging bij IBM het liefst zag uitblijven.

Helft zit erop

Inmiddels zit de helft van de genoemde vijf jaar erop. Buffetts 'wens' op het uitblijven van een koersstijging is tot op heden uitgekomen: de gemiddelde beurskoers van IBM sinds eind 2011 bedroeg amper 200 dollar terwijl er wel op grote schaal eigen aandelen werden ingekocht. Het afgelopen kwartaal zelfs voor 8,2 miljard dollar. Hoewel recent bekend werd dat IBM de komende kwartalen minder aan inkoop van eigen aandelen zal spenderen.

Vanwege de enorme omvang van Berkshire Hathaway is het voor Buffetts investeringsvehikel niet langer mogelijk te profiteren van de echte koopjes op de beurs. Buffett heeft zijn aandacht daarom verlegd naar aantrekkelijk gewaardeerde kwaliteitsbedrijven waarvan IBM momenteel een typisch voorbeeld is. En goed beschouwd is dat een heel aantrekkelijk beleggingscategorie.

Immers, óf dergelijke aandelen stijgen vrijwel meteen na aankoop, óf niet. In dat laatste geval geldt dat voortdurend eigen aandelen kunnen worden ingekocht tegen koersen die onder de intrinsieke waarde liggen waardoor de intrinsieke waarde van de resterende aandelen gestaag verder stijgt. Gevolg is een uiteindelijke koersstijging die des te groter is.

Net als Buffett ben ik enthousiast over aandelen IBM. Hoe lager de koersen waartegen eigen aandelen worden ingekocht - en hoe langer zo'n periode aanhoudt - hoe hoger de intrinsieke waarde van de resterende aandelen. En des te groter de koersstijging uiteindelijk zal zijn.

Hendrik Oude Nijhuis heeft zich jarenlang verdiept in de strategieën van ‘s werelds beste beleggers en is tevens oprichter van warrenbuffett.nl over de beleggingsstrategie van Warren Buffett. Deze column is niet bedoeld als individueel advies tot het doen van beleggingen. Disclosure: auteur heeft voor eigen rekening aandelen IBM in bezit.

Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl